Deelnemers Zomer Expositie
SCHITTERING
1 juli – 21 augustus 2022
Alie de Boer
(assemblagekunst/fotografie)
Alie de Boer, woonachtig in Blokzijl, heeft zich als autodidact, met kennis van veel verschillende technieken, breder ontwikkeld door het volgen van diverse masterclasses en persoonlijke coaching. Haar werk gaat over kwetsbaarheid, verwondering, mystiek en de zoektocht om dit in beeld en objecten te vangen. Zij doet dit door middel van assemblages verzamelen en driedimensionaal samenstellen, in het platte vlak en/of fotografie. Alie verzamelt alledaagse voorwerpen, afgedankt, verroest of in bepaalde staat van vergaan. Het vormen inspiratiebronnen voor haar om te verwerken in haar kunst.
Herma van Bolhuis
(schilderijen)
Herma van Bolhuis (1964) werkt vanuit haar atelier in Assen. Dertig kilometer van haar atelier verwijderd vindt zij haar inspiratie in de stad Groningen. Haar Groninger stadsgezichten zijn geschilderd in een impressionistische stijl, met een losse toets vangt zij het licht in de stad. Of het nu een regenachtige dag is of de stad is zonovergoten, de atmosfeer in de stad speelt een hoofdrol in haar stadsgezichten. Naast stadsgezichten maakt Herma portretten in opdracht. Ook haar portretten zijn met een losse toets geschilderd, zij probeert het model zo dicht mogelijk te benaderen in verf. Geregeld zijn er in de drie noordelijke provincies exposities te zien van het werk van Herma van Bolhuis.
Marja Driessens Diessel
(fotografie)
Marja van Driessens Diesel een gepassioneerd en veelzijdig fotografe die haar onderwerp dicht op de huid zit. Haar thema’s strekken zich uit van ruige, lege natuur van koude noordelijke landen tot hypermoderne architectuur die zij aantreft in warme, zuidelijke culturen. Haar documentaire landschapsfotografie is krachtig en veelzeggend. De zorgvuldig gekozen composities, het gevoel voor ruimte, kleur en licht, en haar oog voor detail tonen de overweldigende, in zichzelf besloten natuur waarin een enkele brug, een verlaten huis of een vervallen nederzetting het enige is dat aan de mens herinnert. Daartegenover staat haar fotografie van de door de mens gebouwde omgeving, zoals die tot uitdrukking komt in architectuur. Nu eens laat zij de beelden spreken zoals ze deze aantreft, dan weer construeert zij haar foto’s door haar digitale opnames in de camera of achteraf te bewerken. Via een uitgebalanceerd spel van kleuren, lijnen, spiegelingen, schaduwen en schimmen maakt zij haar eigen werkelijkheid: een monumentale maar anonieme wereld van patronen, perspectivische lijnen en geometrische vormen die de ruimte definieert waartoe de individuele mens zich moet verhouden.
Meta Geerts
(viltkunst)
Meta Geerts uit Peize is ruim vijf jaar actief als viltkunstenares. Zij richt zich vooral op draagbare gebruikskunst. Ze maakte vanaf 2004 vooral draagbaar vilt, zoals jassen, rokken, sjaals. Latere jaren verschoof haar focus naar grote objecten met een statement. Hierbij gebruikte ze koper, betonijzer en gaas. Heden ten dage maakt Meta kleinere objecten en sieraden, waarbij vilttechniek een grote rol speelt, in combinatie met keramiek, kralen en metalen.
Marjan Hetterschij
(keramiek)
Marjan Hetterschij (1949) woont in Meppel. Zij volgde haar opleiding aan de toenmalige Deva-vakschool in Almelo. Pas 20 jaar later kwam Marjan in aanraking met het werken met klei. Het werken met de elementen aarde, lucht, water en vuur is wat haar zo fascineerde. Vele lessen in deze materie volgden onder toezicht van verschillende keramisten. Objecten bouwt zij op met stroken klei tot holle vormen, welke zij combineert met andere materialen zoals hout, metaal, glas of andere mineralen. Tijdens dit proces ontstaat bij haar de verbinding met het werk. Door bewuste en onbewuste impulsen wordt het beeld geschapen, veelal in een organische vormgeving. Licht en ruimte zijn terugkerende elementen in haar werk.
Linda van Huffelen
(glas)
Linda van Huffelen (Norg, 1965) exposeert voor de tweede keer bij Kunstwerk! in de Stellingen. Zij maakt haar glaskunst met de techniek glasfusing. De werken die zij maakt, gaan steeds vaker buiten de gebaande paden. In het begin had haar werk elementen van reliëf en experimenteerde zij driedimensionale werken. Nu heeft Linda daarin haar weg gevonden met driedimensionale stapelingen (een techniek die zij zelf heeft ontwikkeld) en inflatables. Voor deze laatste objecten blaast Linda van Huffelen lucht in een glasobject bij een temperatuur tussen de 800 en 900 graden Celsius. Zij is wereldwijd één van de weinigen die deze techniek beheerst. De objecten, die daarmee gevormd worden, zijn prachtige organische vormen. Vaak doen ze denken aan iets, wat je in de zee zou kunnen aantreffen.
Ankie Koopmans de Vos
(schilderijen/keramiek)
Ankie Koopmans de Vos is geboren (1952) en getogen in Steenwijk, momenteel woont/werkt Ankie vanaf 1974 in De Blesse. Tijdens haar opleiding en werk als coupeuse is haar belangstelling voor kleurencombinaties en vormgeving gewekt. Vanaf 1985 is zij opleidingen gaan volgen in tekenen en schilderen . Vanaf 1988 is zij zich gaan toeleggen op het portrettekenen en landschappen schilderen, onder leiding van verschillende docenten. Portretten zijn haar specialiteit geworden, geposeerd of vanaf foto’s. Men ziet haar dan ook geregeld op kunstmarkten tekenen. Ankie wordt bij het schilderen geïnspireerd door de schepping van de natuur, met name het kleurenspel van licht en water. Maar mens en dier blijven uniek voor haar. Tekenen en schilderen betekent voor haar het bezig zijn met vormgeven van composities en kleur. Om steeds meer uitdagingen aan te gaan is zij begonnen met het werken met klei, het maken van beelden van steen, aluminiumcement, brons en uit aluminiumplaat. Ankie is een veelzijdig persoon. Zo heeft zij ook hun eigen tuin aangelegd wat nu een beeldentuin is geworden.
Hilli Kuilman
(tekeningen/schilderijen)
Het weergeven, de interpretatie van de natuur, de waarneming van het landschap, neemt in het werk van Hilli Kuilman een steeds grotere rol in. Ter plekke maakt zij tekeningen en schetsen, maar tevens maakt Hilli veel foto’s. N.a.v. deze schetsen en foto’s gaat zij in haar atelier aan de slag, Als drager gebruikt zij linnen, papier of karton. Ook komt Hilli zo tot het uitwerken van series. “Fotografie is voor mij een zelfstandig medium, maar daarnaast een belangrijke ondersteuning voor mijn autonome werk. Ik ga in mijn 2-dimensionale werk uit van de waarneming, maar streef er niet naar om deze fotografisch en realistisch weer te geven. Ik werk toe naar mijn eigen vertaalslag en ben vooral gebiologeerd door structuren, grafische patronen , ritmes. Contrasten, licht, donker en de sfeer van het afgebeelde is waar ik op let. Evenals kleur en compositie. Mijn werk wordt steeds abstracter. De passie die ik voel bij mijn onderwerpen hoop ik krachtig te kunnen weergeven in mijn tekeningen en schilderijen”, aldus Hilli. Naast de natuur is de menselijke figuur altijd al een grote inspiratiebron. Het maken van portretten en het werken naar model, gekleed en naakt, is al sinds haar academiejaren een constante. Ook hier streeft Hilli Kuilman ernaar het karakter en de uitstraling van het model te treffen. Zij werkt met houtskool, conté, inkten, acrylverf en olieverf, maar ook in mixed media, zoals acrylaten , gel, zand, as, etc.
Maria Mantje Abels
(reductiehoutsneden)
Maria Mantje Abels (Udenhout, 1959) is in 2020 afgestudeerd aan de Kunstacademie Friesland. Haar hoofdvak was grafiek en haar eindwerk bestond uit vier reductiehoutsneden die samen haar ontwikkeling gedurende deze vijfjarige schooltijd uitbeeldden. Het thema was: Vreugde en Groei. De houtsnede met de paal, getiteld ‘Bestemming bereikt ‘ was de laatste in die serie en staat niet alleen voor het afstuderen maar ook voor het bereiken van een nieuw evenwicht. Na de academie richtte zij zich voornamelijk op het maken van reductiehoutsneden, hoewel Maria ook graag bezig is met tekenen en het maken van etsen en linoleumsneden. Het mooie van grafiek maken is voor haar de combinatie van intuïtie en handwerk. Het maken van kunst noemt zij ook wel een andere manier van een dagboek bijhouden.
Zwannie Menger
(mixed media)
Zwannie Menger (1964) woont in Donkerbroek waar ze ook haar atelier en presentatieruimte heeft. Ze is in mei 2022 afgestudeerd aan de Kunstacademie Friesland. In 2020 was een van haar werken geselecteerd voor Het Weekend van het Portret in Amsterdam. Het leven en de mens fascineren haar. Zwannie is geïnteresseerd in de psyche, het denken en handelen van de mens. Transformatie, kwetsbaarheid, verhulling en innerlijke schoonheid zijn belangrijke thema’s in haar werk. Zij laat zich inspireren door lichaamstaal en gelaatsuitdrukkingen. “Mensen vangen in facetten van kwetsbaarheid, kracht, vreugde en ouderdom, maakt dat je juist de schoonheid gaat zien in onvolmaaktheden”. Ook een belangrijk thema in haar werk is de invloed die de mens heeft op zijn omgeving, de natuur en zijn medemens. Deze thema’s vertaalt Zwannie Menger zowel in tweedimensionale- als in driedimensionale beelden. Zwannie werkt graag met gebruikt materiaal zoals gerecycled papier of karton in combinatie met klei en teken- of schildermaterialen. Oude spullen hebben vaak een poëtische component, het is materiaal dat al een leven achter zich heeft.
Reinder Ourensma
(schilderijen)
Reinder Ouresma begon op 16 jarige leeftijd aan de Academie Minerva in Groningen zijn opleiding voor docent handvaardigheid en tekenen. Zijn voorkeur voor het figuratieve werk bleek daar uitstekend te gedijen bij docenten zoals Wout Muller en Ger Siks. Vanaf 1972 ontwikkelde hij zich naast zijn werk als docent, tot een onafhankelijk gedreven fijnschilder. Reinder schildert landschappen. Ruim dertig jaar verwerkt hij inmiddels op eigen minutieuze wijze het ongerepte oude, zwijgend aanwezige Keltisch Ierse landschap. Met een flinke dosis geduld, energie en kleur streeft Reinder in ieder schilderij tot in de kleinste details naar een subtiele balans. Dàt wat voor hem essentieel is brengt hij in beeld, het overbodige laat hij weg. Zo ademt zijn werk steeds weer zowel uitbundig als ingetogen een enigszins vervreemdende sfeer. Reinder Ourensma won in 2009 in Italië de 1e prijs schilderen op de 7e Biënnale van Florence. Hij nam deel aan de Dublin Biennial rond het Wish Tree for Ireland Project van Yoko Ono in 2012. Dit jaar is werk van hem geselecteerd voor de 192nd RHA ANNUAL EXHIBITION in Dublin – Ierlands grootste en langstlopende open inzendingstentoonstelling van beeldende kunst.
Dries Reeder i.m.
(beelden)
In 1996 begon Dries Reeder (1943 – 2016) uit Drachten met beeldhouwen. Aanvankelijk naast zijn baan bij Philips, waar hij vele jaren betrokken was bij het ontwerpen en introduceren van nieuwe producten. Na zijn pensionering in 2003 heeft hij zich volledig gewijd aan de beeldende kunst. Voor Dries was alles er al om hem heen, je hoeft alleen maar goed te zoeken en te zien, om op verrassende manier, met andere ogen, naar bekende voorwerpen te kijken. Een voorwerp kan je verrassen door het b.v. om te draaien. Er ontstaat iets nieuws. Dingen weghalen of dingen toevoegen geeft iets nieuws. Hij verstond als kunstenaar de gave anderen dit te tonen. Naast het spelen met “gevonden vormen ” zijn assemblages, maakte hij ook beelden uit steen, hout. Met minimale middelen streefde hij naar kunst met grote zeggingskracht. Hoewel beelden gemaakt van hard en koud materiaal, stralen zijn beelden kwetsbare en warm menselijke situaties uit. Bij zijn beeldend werk schreef Dries ook gedichten. Naast zijn beeldende werk heeft Dries Reeder ook geschilderd, geëtst en getekend.
Marjolein Spitteler
(gemengde techniek)
Als kind was Marjolein Spitteler (1966), woonachtig in Oosterwolde al een maker. Tekenen, verhaaltjes schrijven, houtsnijden en kleien, dat waren voor haar manieren om een verhaal te vertellen. Een vakantie was pas geslaagd als er iets was gemaakt. Daarnaast was er een grote fascinatie voor de natuur, een fascinatie die tijdens haar studie biologie aan de Katholieke Universiteit te Nijmegen soms zelfs vormen van verbijstering aannam. De behoefte om vorm te geven aan deze passie was veel groter dan om het onderwerp daarvan te analyseren en te ontleden. Zo besloot ze om na het afronden van de opleiding, de ‘studie naar het leven’ voort te zetten aan de Academie voor Beeldende Kunst (nu ArtEZ) in Arnhem. De werkwijze die zij als ‘onderzoeker in beeld’ in de loop van de jaren heeft ontwikkeld staat het beeld in haar werk toe dat zich als een organisme ontwikkelt. Hiervoor is de aanwezigheid van ruimte van groot belang. Ruimte die zich in alle richtingen uitstrekt: ruimte in het hoofd van de maker, in het werk zelf, maar ook bij de toeschouwer, de ruimte voor verbeelding.
Janny Steenstra
(keramiek)
Meer dan 20 jaar geleden raakte Janny Steenstra in de ban van klei. Zij volgde diverse cursussen, deed mee aan workshops en verdiepte zich, eerst in boeken en tijdschriften, later op internet- in dit interessante materiaal. Van 2016 – 2019 volgde Janny in Gouda een beroepsopleiding keramiek aan de Nederlandse Keramiek opleiding. “Ik ben geboren en opgegroeid op een boerderij even buiten het Friese dorp Raard – op de klei. Het wijde land is altijd in mijn leven dichtbij geweest, ook nu ik in een Gronings dorp woon. Ik ervaar in het zicht van de immense luchten en de verre horizon openheid, vrijheid, adem en tegelijkertijd geborgenheid. Het ‘alles-valt-op-zijn-plek’ gevoel. Ik vraag mij soms af wat mij nu eigenlijk ontroert in dit landschap. Het zijn naast de terpen en wierden met hun prachtige kerkjes vooral fragmenten die mij raken: een rij knotwilgen, windmolens, de dijk met daarachter het wad, de loop van de maren, de weerspiegeling van de lucht in het water”. Janny Steenstra’s keramiek is geïnspireerd door het landschap van Noord Nederland. “Dit is de plek waar ik vandaan kom en waar ik thuis ben”. Het landschap komt op een abstracte manier terug in veel van haar werk. Door lijnen, ronde of grillige vormen en herhalingen. Een ongelooflijk rijke bron van inspiratie.
Erik Stokker
(pentekeningen)
Erik Stokker, geboren in 1971 te Grolloo, nu woonachtig in Pesse (Drenthe), maakt abstracte pentekeningen. Hij ging naar het Cibap in Zwolle, de vakschool voor vormgeving en studeerde communicatie aan het Windesheim in Zwolle. Hij werkte in de reclamewereld als grafisch vormgever en verzorgt vandaag de dag de marketing voor een internationale speler in de fietsbranche. Een wereld van stippen en lijnen in inkt. Uitgekiende vormen, hersenspinsels, ritmes en detaillering met fijne stippen en lijnen – dát is de wereld van Erik Stokker. Esthetiek op papier, zonder dat het je als kijker wordt voorgekauwd. Je wordt uitgenodigd om in het werk te kruipen, te dwalen en te ontdekken. Dan pas zie je het. En begrijp je het. De tekeningen zijn met een pointilistische techniek getekend met behulp van ‘ouderwetse’ r0tring-pennen en een flinke portie geduld. Begin jaren negentig ontdekte Erik op het Cibap de rapidograph rOtring tekenpennen. Die zijn goed voor het diepste zwart dat een pen op papier kan brengen. Prachtig! De pennen zijn zo fijn dat hij de kleinste details intens kan tekenen en zo een beeld kan maken dat je als kijker doet verwonderen. Je kunt dwalen in de verschillende figuren en vormen, zoekend naar herkenning. Of je ontdekt een wereld die je nooit eerder hebt gezien. Erik Stoker is tevens lid van Beeldend Collectief Drenthe.