Deelnemers Herfst 2017
6 oktober t/m 26 november
Carla Bultman
(vilt)
Sinds haar jeugd heeft Carla al een voorliefde voor het werken met textiel . Vandaar dat zij tijdens haar studie aan de Pedagogische Academie, koos zij voor de specialisatie Textiele werkvormen. Toen zij in 2008 voor het eerst in aanraking kwam met de techniek van het vilten, zij werd gelijk geraakt door het natuurlijke en pure materiaal, de prachtige kleuren en het ambachtelijke handwerk met onuitputtelijke mogelijkheden, waar zij veel van haar creativiteit in kwijt kan. Na het volgen van verschillende cursussen en workshops bij gerenomeerde viltsters , werkt Carla nu zelfstandig in haar atelier. Zij ontwerpt en maakt sjaals, tassen, sieraden, hoeden en objecten. Soms gaat zij uit van een ontwerp, maar meestal laat zij zich leiden door het materiaal en en de kleuren, waarbij organische vormen de boventoon voeren. Regelmatig combineert ze haar viltwerk met andere natuurlijke materialen zoals papiergaren of hout. Carla deelt haar kennis en enthousiasme graag met anderen en geeft workshops en cursussen vilten in haar atelier en op locatie. Daarnaast geeft zij viltlessen op Basisscholen. Haar werk is te zien gedurende exposities in openbare gebouwen, galeries en in eigen atelier tijdens diverse kunstroutes.
Willem Bultman
(beelden/schilderijen)
Als Willem Bultman 40 jaar wordt, besluit hij zijn horizon te verbreden en begint hij een studie voor leraar tekenen en schilderen aan de Hogeschool Windesheim in Zwolle. Sinds hij in 1995 afgestudeerd is, werkt hij als autonoom kunstenaar en geeft hij teken- en schilderlessen in zijn eigen atelier. Zijn werk kenmerkt zich door sfeer en een sterk licht-donker contrast. Hierbij werkt hij in hoofdzaak figuratief maar door zijn losse toets ontstaat er toch een vorm abstractie waardoor er in zijn werk altijd wel iets te raden valt en de fantasie wordt geprikkeld. Zoals iedere kunstenaar creëert hij hierbij zijn eigen werkelijkheid door de beelden die hij in zich opneemt te “weerspiegelen” op de wijze die bij hem past. Zijn thema’s zijn divers zoals portret–figuur, stillevens en landschappen. Bij zijn bronzen beelden werkt hij met dezelfde houding als bij het schilderen. De mens en zijn emoties staan hierbij centraal. Ook hier werkt Willem Bultman met een losse toets waardoor er een levendig en spontaan beeld ontstaat. Bultman heeft op diverse plaatsen geëxposeerd en hij is uitgenodigd voor de Biënnale te Florence, Italië. Verder heeft hij o.a. meegewerkt aan de publicatie van het boek “SPREKEND” waarin meer dan 40 kunstenaars hun werk hebben weergegeven.
Margreet Doornbos
(schilderijen)
Na de studie Taal-en Letterkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen met een specialisatie taalkunde en taalbeheersing, Duitse Taal- en Letterkunde studeerde Margreet Doornbos van 2003-2007 aan de Academie Minerva te Groningen, afstudeerrichting schilderen. Sinds 2007 is zij autonoom beeldend kunstenaar en docent schilderen en kunstgeschiedenis. In 2007 is zij betrokken geweest bij de oprichting van het Kunsthuis Noordwaarts te Eenrum.
Ina Fekken
(activistische kunst)
In 1992 is Ina Fekken als autonoom beeldend kunstenaar afgestudeerd aan de Academie Minerva te Groningen. Vooraf aan deze studie heeft zij op de Hogere Landbouwschool, de richting milieukunde afgerond. Dit is bepalend geweest voor de onderliggende thematiek in haar werk. De onontkoombare invloed die de mens heeft op de natuur/omgeving is haar centrale motief. “In de manier waarop deze thematiek vorm te geven, zijn de afgelopen jaren belangrijke ontwikkelingen in mijn werk zichtbaar. Vanuit het schilderen met zelf gesneden papieren sjablonen, ben ik langzamerhand richting papiersneden gegaan. Ik merkte dat papier mij een wereld aan interessante beeldende mogelijkheden bood. Het idee ontstond om de papiersneden rechtstreeks aan de wand te plaatsen, tegelijkertijd heb ik diorama’s ontwikkeld”, aldus Ina Fekken. De bedrieglijke decorativiteit van haar werk zet zij ook in bij de papierinstallaties die Ina Fekken in kerken maakt. Kerken zijn vanouds een toevluchtsoord, bieden bescherming, zijn een plek van bezinning en daarom een ideaal canvas voor haar thematiek. Het werk in de zaalkerk van Schildwolde, gelegen middenin het aardbevingsgebied van Groningen, ging onder andere over de problematiek die Groningers ondervinden. De herenbank midden in het koor was omhuld met een papieren motief van boortorens, dit was pas zichtbaar als je dichterbij kwam. Het werk riep veel associaties op en nodigde uit tot gesprek en reflectie. “De laatste tijd ben ik gaan beseffen dat mijn werk steeds meer een activistische richting inslaat”, aldus Ina Fekken.
Linda van Huffelen
(glasobjecten)
Linda van Huffelen maakt onder de naam Glasuniek glazen objecten met de techniek glasfusie. Specialistisch glas wordt daarbij gesneden en samengesmolten op circa 8000 Celsius. Zij werkt graag met elementen in reliëf. Daarnaast zoekt Linda steeds naar vernieuwing in haar werk. Vernieuwend zijn bijvoorbeeld haar “Stapelingen”. Deze sculpturen wordt met een techniek gemaakt, die zij zelf heeft ontwikkeld. Op het eerste gezicht lijkt het gelijmd glas, maar het is samengesmolten. Hierdoor ontstaan spannende contrasten tussen strak en vervormd glas. Kenmerken van haar werk zijn: vloeiende lijnen en kleurverloop, beeldend met veel nadruk op dimensie, kleurrijk en vernieuwend. Vorig jaar werd Linda van Huffelen tijdens de Nationale Kunstdagen door de gecombineerde vak- en publieksjury met een vierde plaats gewaardeerd.
Annet Kossen
(schilderijen)
Hoewel Annet Kossen al van jongsaf aan tekende, volgde zij pas in de tien jaar dat zij in New York woonde, schilder- en tekenlessen. In die tijd vertegenwoordigde zij een aantal topillustratoren en dat inspireerde haar, toen Annet weer in Nederland was, om zich toe te leggen op kindertekeningen. In samenwerking met Herman van Veen kwam Alfred Jodocus Kwak tot stand. Dit verhaal over een eend vol goede bedoelingen zou later de wereld veroveren. Een kinderblad vroeg haar om een strip voor jonge kinderen te maken. Dat werden de avonturen van Egel & Muis. Hierin kon Annet Kossen zich geheel uitleven in een argeloos gevoel voor humor. Er verschenen vier boeken die ook in het Frans, Duits en Deens werden vertaald. Na deze periode is Annet zich volledig gaan toeleggen op haar vrije werk. Haar schilderijen beginnen vaak als vegen en vlekken waaruit langzamerhand vormen opdoemen. Eerst nog herkenbare, realistische beelden, al lijken deze vaak afkomstig uit vreemde werelden en hebben de figuren een droomachtig karakter. Geleidelijk werd het werk van Annet Kossen abstracter, een proces waar zij, zoals zij zelf zegt, eigenlijk niet veel over te zeggen heeft. Vormen dienen zich aan en doen een wereld vermoeden die zich onttrekt aan de werkelijkheid van alledag.
Lea Laarakker
(textielkunst)
Het beschilderen van zijde en het maken van objecten hiervan komt bij Lea Laarakker voort uit spontane inspiratie. “Als de zijde op een groot doek gespannen is, komt als het ware mijn notitieboekje uit mijn hoofd rollen”. De inspiratie en het in elkaar laten overvloeien van kleuren zijn bepalend voor de vormgeving van Lea’s werk. “Dingen ontstaan op een natuurlijke manier. Kleuren die zichzelf een weg banen en verbinding met elkaar aangaan, zodanig dat ik weet dat het goed is”, getekend Lea Laarakker.
Jan Laferte
(keramiek)
Jan Laferte is geboren in 1950 te Emmercompascuum. Hij volgde na zijn middelbare school de opleiding Handvaardigheid MO A en B aan Academie Minerva in Groningen, met specialisatie keramiek. Vanaf 1979 heeft Jan Laferte een atelier aan huis en is hij actief met keramiek: steengoed, raku en tafelkacheltjes. Jan Laferte exposeert in galeries in heel Nederland, zijn werk is in stock in Galerie Efterom in Snakkeburen bij Leeuwarden.
Cobi Mooiweer
(gem. technieken)
Cobi Mooiweer (Zwartsluis 1958) woont en werkt bijna 25 jaar in Koekangerveld. Zij houdt van de stilte van de velden om haar heen. Zij werkt veel met acryl en olieverf op doek en houdt van gelaagdheid en van spelen met materiaal en kleur. Haar opleiding volgde Cobi Mooiweer aan de Hogeschool Windesheim te Zwolle (Vrije Studierichting Tekenen en Schilderen). “Als rode draad door mijn werk loopt het gedicht van Pablo Neruda IK VRAAG OM STILTE. Maar ook kies ik onderwerpen zoals bijvoorbeeld JURKJES, VOGELKOOI, ZWARTEWATERKLOOSTER waar ik door geboeid ben en waar ik zeker een jaar aan kan werken, zowel op groot als op klein formaat”, aldus Cobi Mooiweer.
Larissa Neslo
(inkttekeningen)
Larissa Neslo is in 1970 geboren op Curaçao uit een Friese moeder en Surinaamse vader. Toen ze zeven jaar was verhuisde ze naar Meppel, Nederland. Al heel jong was zij veel aan het tekenen en is gaan studeren aan de Hoge School voor de Kunsten in Arnhem (ArteZ) in Modevormgeving. Na haar studie heeft Larissa Neslo een tiental jaren als freelancer gewerkt in de mode, grafisch- en webdesign zowel op Curaçao als in Nederland. Vanaf 2010 werkt zij als kunstenares in Haarlem en heeft zij zich ten volle op het tekenen en schilderen toegelegd. Haar werk bestaat uit Oost-Indische pentekeningen in Chinese prent stijl geïnspireerd op verschillende culturen, mythen, sprookjes en wetenschap van nu over tijd, ruimte, onze hersenen en bewustzijn. Waarin zij de vragen stelt, Wat is tijd en ruimte? Wat is bewustzijn? Wat haar fascineert bij deze onderwerpen is dat enerzijds de oude culturen hier symbolen en verklaringen voor hebben, zoals de Chinese draak voor de nieuwe tijd. Anderzijds dat wetenschap hier symbolen (zoals formules) voor heeft ontwikkeld, die steeds meer van tijd, ruimte, en bewustzijn kan verklaren. In haar werk wil zij beiden samenbrengen.
Eddy Roos
(etsen)
Eddy Roos (Amsterdam 1949) is tekenaar en beeldhouwer. Daarnaast choreografeerde hij 42 dansfilms en ontwerpt hij beeldentuinen. Een van zijn levenswerken is het ontwerp van de tuinen en beeldengalerijen in oud Hollanse stijl van de Borg Verhildersum in Leens (Gemeente Marne). Eddy Roos kreeg op zijn veertiende de naam Roos van zijn stiefvader. Voordien droeg hij de achternaam Kuisters van zijn moeder. Zijn natuurlijke vader was van Franse afkomst en heette Papôt. Eddy Roos studeerde onder meer beeldhouwen aan de Rijksacademie in Amsterdam, waar hij les had van onder andere Prof. Paul Grégoire en Prof. Piet Esser. Eddy Roos is een bewonderaar van Michelangelo, Maillol, Donatello en Phidias. Hij gaf les aan de Klassieke Academie voor Beeldhouwkunst in Groningen en geeft sinds 2015 eigen masterclasses. Na zijn studie werkte Eddy Roos anderhalf jaar in Italië bij de beeldhouwer Giacomo Manzù. Hij houdt atelier in Amsterdam-Noord en Uithuizen (Groningen), waar ook het Museum Eddy Roos gevestigd is. Roos kan worden beschouwd als lid van de 3e generatie van de Groep van de figuratieve abstractie, kortweg ‘De Groep’.
Marcella v.d. Sluis
(schilderijen)
Het werk van Marcella van der Sluis is kleurrijk, niet realistisch, gestileerd en de laatste jaren meestal abstract. “In de jaren negentig vond ik mijn inspiratie in gedichten en thema’s. De werkwijze was transparant, te vergelijken met aquarelleren, maar dan met acrylverf”. Later ging Marcella over op de tamponeer-techniek, ook met acryl. Dit leende zich voor verschillende onderwerpen, zoals stadjes, mensfiguren en ook abstracte vormen. “Je zou het decoratief kunnen noemen. Ook werkte ik weleens met de collage-techniek”, aldus Marcella. Bij de laatste serie grote schilderijen is Marcella van der Sluis op zoek naar diepte, ritme en sfeer.
Marjanne Sorgdrager
(sieraden)
Marjanne Sorgdrager (edelsmid te Feerwerd) heeft op latere leeftijd in de Zilverstad Schoonhoven het vak van edelsmid geleerd. In 2008 is zij van het westen naar Feerwerd (Gr.) verhuist, waar Marjanne haar atelier aan huis heeft. Marjanne Sorgdrager maakt sieraden waarvan zilver altijd de basis is, steeds in nieuwe, unieke variaties, in vrije ontwerpen en in opdracht. Zij heeft een stijl die wordt verwoord in de naam van haar atelier ‘Zilver is Spreken’. Marjanne werkt volgens de eeuwenoude ambachtelijke technieken en gereedschappen en werkt zo, dat het zilver in het maakproces een eigen stem krijgt. Dat betekent, dat in bewerkingen door de specifieke reactie van het materiaal en de beweging van het zilver, de vorm ontstaat. Deze vormen accepteert Marjanne Sorgdrager niet altijd, zij gebruikt hen, past hen aan. Soms wijst Marjanne de vorm ook af: zilver schrijft haar de wet niet voor, uiteindelijk is zij de baas. In samenspraak met het zilver betrekt zij soms bij het ontstaansproces andere metalen, stenen – ook niet edele – , kunststoffen en glas. Marjanne Sorgdrager is lid van de Atelierroute 99, een kunstroute met 9 kunstenaars allen wonend op het Hogeland van Groningen. Geregeld exposeert Marjanne Sorgdrager in de Noordelijke provincies.
Janke Vaartjes
(fotografie)
Fotografie is de passie van Janke Vaartjes. Zij is gefascineerd door het bijzondere van het gewone: de schoonheid van de eenvoud. Thema’s die Janke Vaartjes daarbij inspireren zijn stilte, ruimte, vergankelijkheid en kwetsbaarheid. Deze thema’s zijn ook terug te vinden in haar landschappen. Het zijn stille kwetsbare landschappen, er heerst een dromerige leegte. Kleur, vorm en compositie vormen een evenwichtige basis. Het moet kloppen maar tegelijk spannend zijn, nieuwsgierig maken. Janke Vaartjes maakt vaak gebruik van de macrofotografie. Door het onderwerp dichtbij te halen ontstaat een ander beeld. Een lap stof wordt een deel van een landschap, een stukje van een verweerde spiegel een mensfiguur. Door de foto’s op speciaal papier af te drukken ontstaat er een schilderachtig effect. Fotografie is voor haar “De kunst van het kijken”.
Carla Veltman
(schilderijen)
Carla Veltman (Heerlen 1952) maakt figuratieve kunst met een diepere onderlaag. Haar werken zijn verhalend en vol symboliek, geïnspireerd op poëzie van befaamde Nederlandse dichters en verhalen uit zowel de Christelijke als de Oosterse cultuur en de Griekse mythologie. Maar haar kunst is even goed gebaseerd op persoonlijke levensverhalen van gewone mensen. Carla studeerde kunstgeschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen. Daarnaast voltooide zij de lerarenopleiding Tekenen en Schilderen aan de Hogeschool Windesheim in Zwolle. ‘Kunst hoeft niet ingewikkeld te zijn’, is Carla’s uitgangspunt. ‘Je kunt geraakt worden door kunst als je ervoor ontvankelijk bent; scholing in de kunst en cultuur of leeftijd hoeft geen onderscheidende rol te spelen bij het houden van en kijken naar kunst.’ Sinds 1997 werkt Carla als beeldend kunstenaar. De afgelopen jaren exposeert zij niet vaak meer, maar werkt zij het liefst in opdracht na een atelierbezoek. Haar werken variëren van olieverf op doek, tot beschilderde bruidskisten voor pas gehuwden, een altaarstuk in een kerk en kleurrijke tuinbeelden van keramiek. Carla Veltman woont en werkt in Hoogeveen waar zij haar atelier heeft.
Sophia de Vries
(metaalobjecten)
Sophia de Vries heeft haar opleiding gehad op de Christelijke Hogeschool voor de Kunsten CABK t Kampen (nu ARTEZ Zwolle) van 1988-1993, de richting Beeldhouwen en Monumentale Vormgeving. “Mijn beelden zijn gemaakt van staal, dat las of smeed ik, en werk het verder af met koperslag en roet. Het groene patina ontstaat door een bewerking met verschillende zuren”. Inspiratie haalt Sophia de Vries uit het landschap van bijvoorbeeld IJsland, Slowakije en Polen. Vervallen gebouwen, eenzame huizen, hutjes en bomen. Zij is op zoek naar monumentaliteit, kleine werken worden groot, nemen een ruimte in. Het harde lijnenspel en de duidelijke vorm van het staal werken daaraan mee.
Saskia Wevers
(schilderijen)
Saskia Wevers (Winterswijk 1953) schildert sinds haar opleiding in een krachtig handschrift, het liefst in olieverf. Door een bijzondere kijk op lichtval en ingetogen kleurgebruik, ontstaan impressionistische sfeerbeelden. De hele vroege ochtend heeft de voorkeur van Saskia Wevers bij het schilderen. De ontwakende dag met nevel, lange schaduwen en frisheid: dat wil zij vasthouden. In een losse toets ontstaan beelden waarin de mens meestal ontbreekt. Sfeer is hierbij belangrijker dan weergave van de werkelijkheid. Ook de drager, de keuze om het hout of canvas in een kleur te gronden of niet, bepaalt de stemming van haar werken.
Ina Wolters
(schilderijen)
Ina Wolters (1955) is opgegroeid in Deventer. Zij woont in Klein Dochteren aan de rand van Lochem. De omgeving waarin zij woont is duidelijk een inspiratiebron: “Het is hier ongelooflijk mooi”. Ina schildert verstilde beelden: landschappelijke schilderijen zonder mensen, dieren of dingen. Ina Wolters ‘vertelt’ verhalen over sporen: sporen van verdwenen mensen of verdwenen dieren. Haar grote met een grove toets geschilderde werk verwijst naar bestaande landschappen, maar toch is Ina Wolters geen echte landschapschilder. Door haar manier van kijken en haar geheel eigen manier van weergeven, zijn het schilderijen die balanceren tussen figuratie en abstractie.
