Deelnemers Zomerexpositie 2018
ZONNEGROET
Eva Ouden Ampsen
(kunstwerken klei/karton/papier)
Eva woont en werkt in een oude pastorie in het Groninger Westerkwartier. In haar atelier werkt ze met verschillende materialen, maar voornamelijk met klei, karton en papier. Hiervan maakt zij vazen, schalen, beelden, tasjes en sieraden van karton en schilderijen. Een deel van haar schilderijen is opgebouwd uit honderden stukjes gescheurd papier, die als een soort mozaïek op het paneel komen en die naderhand worden beschilderd en gedecoreerd. In de loop der jaren heeft Eva Ouden Ampsen een eigen decoratietechniek ontwikkeld die ze op al haar werk toepast. Een deel van deze decoraties is gebaseerd op afbeeldingen van oude Japanse houtsneden, die zij combineert met haar eigen fantasie. Met haar werk hoopt zij ‘schoonheid en balans’ over te brengen.
Milly Betten
(beeldende kunst)
Milly Betten woont en werkt in Oudebildtzijl. Zij kreeg haar opleiding in Utrecht (Grafische School, Hogeschool voor Beeldende Kunst) en aan het Frank Mohr Instituut in Groningen. Sinds 1990 is Milly zelfstandig kunstenaar. Haar werk bevindt zich in particuliere collecties en in o.a. die van het Fries Museum, Museum Drachten en collectie Wilploo. Zij heeft meerdere keren geëxposeerd in verschillende musea o.a. in Museum Belvédère in Heerenveen en exposeert met regelmaat in gerenomeerde galeries.
Hendrik Elings
(schilderijen)
Hendrik Elings (19670 is geboren en getogen aan de rand van het dorp St. Annaparochie, de plaats waar ooit Rembrandt zijn ja-woord gaf aan Saskia van Uilenburgh. Daar… altijd maar die luchten… altijd maar die zeedijk… en altijd de nieuwsgierigheid naar wat er achter die dijk is te zien, te ruiken…. te voelen. Sinds 2010 woont Hendrik er weer, ergens middenin dit in 1505 ingepolderde gebied, het Bildt en heeft deze nieuwsgierigheid een plek gevonden in zijn schilderijen. Donkere avondluchten in maanlicht, de Oudebildtdijk die als een rups door het vlakke land kruipt, of een verlaten lege plek, plekken die met herinneringen van vroeger te maken hebben. Naast deze landschappen zijn de schilderijen met dieren en mensen gebleven. Kwetsbaar, weerloos en zichzelf in hun doen en laten. Met een ingetogen palet, losse penseelstreek en relativerende knipoog geeft hij op een ontroerende wijze uiting aan een herkenbaar stukje van ons zelf.
Ellen Floris
(beeldende kunst/fotografie)
“Sinds 1999 woon ik aan de Friese waddenkust, met een zee van ruimte om me heen. Letterlijk en figuurlijk. Dit prachtige, weidse, soms woeste, soms verstilde, natuurgebied heb ik vastgelegd in vele foto’s. Het licht, de wolken, de stilte, de spiegelingen, de kleuren, de ruimte – ik zou niet meer zonder kunnen. Een van de waddenfoto’s die ik voor deze expositie heb geselecteerd, is gemaakt op een koude novembermiddag op Schiermonnikoog. De zon gaat bijna onder, nog een laatste felle streep licht piept onder de wolken uit. Het natte strand weerspiegelt dit beeld en levert een adembenemend schouwspel op. Zonder water geen wad. Water fascineert me. Het neemt de kleur aan van het licht, de lucht. Het weerspiegelt en weerkaatst en beweegt. Het levert abstracte, vervreemdende fotokunst op. Ik zie ik zie wat jij niet ziet…. Tot slot is er een aantal Juttertjes van mijn hand te zien: absurdistische tafereeltjes van deels gevonden, deels gekocht materiaal. Altijd goed voor een glimlach”.
Juul Jansen
(beelden)
Juul Jansen (1945) maakt beelden van onder andere serpentijn en speksteen. Zo’n vijftien jaar geleden kwam zij in aanraking met beeldhouwen en ontdekte zo haar talent. Na drie keer een cursus te hebben gevolgd in het Westen van het land is Juul neergestreken bij Linda Laffertu in Haskerdijken. “De stenen onthullen hun eigen beeld, het verhaal zit er al in”, vertelt Juul Jansen. “Ik neem de tijd om de steen goed op mij in te laten werken en dan zie ik wat het is. Het kan dan een ijsbeer op een schots worden of het hoofd van een hond. Ik weet het pas als ik de steen zie”. Inmiddels heeft Juul Janssen een kleine dertig beelden gemaakt en is zij nu vooral op zoek naar ‘warme huizen’ voor haar kunstwerken: het huis in Gorredijk staat inmiddels vol met haar werk. Het is tijd dat de beelden het nest gaan verlaten. Juul hoopt dan ook een paar van haar kunstwerken een nieuwe plek te kunnen geven met deze expositie.
Marco Käller
(beelden/cortenstaal)
In zijn studio aan de kust en op het water, werkt Marco Käller aan een omvangrijk oeuvre geïnspireerd door het vaarwater en haar mensen.
Hij vindt zijn motieven op en langs het IJsselmeer, de Wadden- en Noordzee, tijdens vaartochten. Maar ook zwervend langs de kust in binnen- en buitenland, speurend naar wat de getijden achter laten op het strand, treft hij veel interessants aan. Maritieme archieven, vissers, werf-bazen en wadden-gidsen brengen hem nog meer verhalen. En voor een scheepskerkhof vol rustende wrakken gaat hij speciaal op reis. Een overvloed aan impressies en verhalen verwerkt Käller in zijn schilderijen, beelden van cortenstaal en nautische bouwprojecten.
David van Kampen
(beeldende kunst)
David van Kampen is zowel beeldhouwer als schilder, in het ruimtelijke en het platte vlak, in vorm en kleur. “Vanaf mijn academietijd tot nu ben ik al bezig, 55 jaar lang, vorm te geven aan wat ik zie en beleef. Zo maakte ik opdrachten in openbare ruimtes zoals de “Veekoopman en boer die handjeklappen”, gemaakt in hardsteen of de “Mollenvanger” van hardsteen, 3 figuren, in gelast koper. In Damwoude b.v. het verzetsmonument, seelplastieken in beton en polyester. Kleine brons plastieken uit eigen gieterij exposeer ik met schilderijen en kleine natuurstenen beelden”. De afgelopen jaren is David van Kampen bezig om de twee disciplines te combineren, het beeldhouwen en het schilderen, met kleur, reliëf en lijn. Inspiratiebron is nu bijvoorbeeld het Waddengebied, het “het noordelijk landschap”. “Met materialen als acrylverf, lood waarin ik bijvoorbeeld snij, en met hout en karton als basismateriaal, maak ik een spannende en visueel interessante ontdekkingstocht langs de randen van de waar te nemen werkelijkheid, waar binnen de compositie, de vorm, de lijn, de kleur en het reliëf de basismiddelen zijn”. Getekend David van Kampen.
Claudia v.d. Leur
(houtsnedes)
Claudia van de Leur (1976) uit Zwolle groeide op in het weidse Oost-Groningse landschap. In 1998 studeerde zij af aan de Academie Minerva te Groningen, met een combinatie van illustratie en fotografie. Daarna werkte zij 10 jaar voor verschillende architectenbureaus. In 2008 gooide ze het roer om en begon zij als zelfstandig vormgever en kunstenaar onder de naam Cleur. “Naar buiten, banjeren, met schetsblok en potlood of fotocamera is voor mij de ultieme ontspanning én inspiratie. Al wandelend in de natuur, bijvoorbeeld langs het Zwarte Water en de IJssel bij Zwolle of de Waddenzee, kan ik verdwijnen in het landschap en gefascineerd kijken naar details van de natuur. Een weids landschap, de wind door je haren, zonlicht op het water, een vogelveer, een pad om te volgen. De dingen die mij onderweg inspireren of verwonderen probeer ik te vangen in een beeld, om iets van deze verwondering te bewaren en te delen met anderen. De onderweg verzamelde beelden verwerk ik vervolgens in gedetailleerde potloodtekeningen en houtsnedes”, aldus Claudia van de Leur.
Lyam Edelsmeden
(sieraden)
LYAM edelsmeden ontwerpt en maakt sieraden van goud, zilver en edelstenen. Veel van de ontwerpen zijn unica. LYAM is ontstaan vanuit de fascinatie voor edelstenen, en dat is in de ontwerpen terug te zien. Materiaal, vorm en bewerking staan in dienst van de steen: deze vormt het uitgangspunt voor het ontwerp. Een andere specialiteit van LYAM is het bewerken van het goud of zilver. Daarbij wordt dit met de hand gehamerd, geruwd of geschuurd, wat het sieraad een uniek handschrift geeft. LYAM wordt gevormd door het echtpaar Lyanne en William Wold. Lyanne Wold-Wolterink haalt haar inspiratie uit het dagelijks leven: iets wat zij op straat ziet, of in huis, een lichtval, vorm of structuur. Ook het materiaal zelf vormt inspiratie: “Wat kan ik met deze edelsteen en met dit stukje goud?” Haar specialiteit is het bewerken van goud en zilver, waarvoor zij een aantal eigen technieken heeft ontwikkeld. De sieraden die zo ontstaan zijn herkenbaar van haar hand, en trekken mensen uit het hele land naar het atelier. De ontwerpen van William Wold kenmerken zich door een strakke vormgeving en het gebruik van natuurlijk gekleurde facet-edelstenen. Zijn specialiteit is het maken van ringen met open edelsteen-zettingen.
Sikko Mulder
(mixed media)
Het landschap als drager van boeiende oppervlaktestructuren, die met elkaar een nieuwe landschappelijkheid oproepen. “In mijn werk ga ik op zoek naar een letterlijke diepte, ontstaan door oude en nieuwe opgebrachte lagen met elkaar te laten versmelten. Hierbij blijft de dialoog tussen abstracte en figuratieve vormen overeind. Papier en potlood met acrylverf zijn hierbij een ideaal trio. De gelaagde werkwijze blijft hierbij mijn ‘handelsmerk”, aldus Sikko Mulder.
Emy Noya
(mixed media)
Schilderijen van Emy Noya zijn een samenspel van vormen en kleuren. Zij schildert zonder vooraf bedacht plan. In haar abstracte, kleurrijke werk staat de uiteindelijke dynamiek in de compositie centraal. Er is veel variatie in werk en werkwijze, zowel sober, subtiel, minimalistisch als lyrisch, abstract expressionistisch. Emy werkt met acrylverf op doek of paneel. Gebruik makend van gemengde technieken krijgt het werk een prachtige huid en een bijna organische uitstraling. “Al zoekend, uitproberend, ontstaat het schilderij, het eindresultaat is voor mij altijd spannend en verrassend. Schilderen is voor mij een prachtige manier om gevoelens te uiten en indrukken te verwerken”. Emy Noya staat geregistreerd bij het Centrum voor Beeldende Kunst Drenthe (CBK) als beeldend kunstenaar.
Rolanda Prins
(textielkunst)
Na het traditionele begin is Rolanda Prins gaan experimenteren met de gevestigde textieltechnieken en maakt zij textielkunst met speciale aandacht voor kleur en transparantie. Rolanda haalt inspiratie uit gebeurtenissen of herinneringen uit haar eigen leven, de natuur en maatschappelijke veranderingen. De experimentele creaties ontstaan uit gedachten en meditatieve momenten. Rolanda Prins maakt ook foto’s die zij gebruikt voor haar werk. Zij vertaalt deze in ‘collages’ door met stof te ‘schilderen’ en te combineren met andere materialen: papier, fluweel, voile, pailletten, vilt, lint en allerlei kralen. De gebruikte stoffen verft zij meestal zelf, verrijkt met zeefdrukken, fotoprints, teksten en soms manipuleert zij de stof met hitte. Rolanda heeft diverse masterclasses gevolgd en tevens een 2 jarige kader opleiding in textielkunst. Zij exposeert regelmatig, in Nederland en soms in het buitenland zowel solo als in een groep. Rolanda Prins is lid van de landelijke kunstvereniging ’’Steekplus”.
www.rolandatextileart.wordpress.com
Jan Reemeijer
(keramiek/hergebruik)
“Ik ben geboren in Leeuwarden in 1955 en vanaf 1965 woon ik in Groningen. Na de basisschool bezocht ik achtereenvolgens de LTS, de HAVO en de Pedagogische Academie. In 1984 ben ik begonnen met de kunstacademie Minerva in Groningen en studeerde op 18 januari 1990 af. Tijdens mijn opleiding ben ik veel aan het experimenteren geweest met allerlei soorten materiaal, o.a met porselein. Ook heb ik veel draken theepotten gemaakt en werd ik geboeid door organische vormen. Die organische vormen zag je bijvoorbeeld terug in de in klei uitvergroot weergegeven zaden. Op het ogenblik maak ik schepen waarbij ik meerdere materialen gebruik. Het uitgangspunt is klei maar verder kun je er de meest onverwachte materialen in terugvinden. Ik laat me inspireren door de natuur. Denk dan aan groei en bloei maar ook aan afbraakprocessen zoals roesten, verrotten. Ook ben ik bezig met constructie en destructie. Dingen die door een ander bij het grofvuil worden gegooid als waardeloos, vinden in mijn kunstwerken een waardevolle plaats. Hergebruik is voor mij een uitdaging. De functie die iets eerst had, heeft dan een andere betekenis gekregen, en dat boeit mij”, aldus Jan Reemeijer.
Bowe Roodbergen
(beeldende kunst)
Bowe Roodbergen is een minimalist. De uitspraak ”Less is more” is op zijn werk zeker van toepassing. Ook bij de omschrijving “geometrisch abstract” voelt hij zich thuis. Lange tijd heeft hij gefotografeerd. Gaandeweg kwam er steeds minder op zijn foto’s te staan. Soms alleen nog maar één lijn of een paar vlakken met kleine kleurnuances. Telkens was hij op zoek naar hét, niet wetende naar wat precies, maar naar dat ene, dat ene dat je raakt, dat aan je knaagt, dat je ontroert, dat je op het verkeerde been zet: wat gebeurt hier? Fotografie verdween naar de achtergrond. Nu bedient hij zich van vele disciplines. Zo maakt hij o.a. lichtobjecten, zwarte doosjes en snijplankjes. De laatste tijd werkt hij graag met grafiet op papier. Eenvoud, door het ene, dan wel door het vele. De kracht van alles op een rij. Rijen. Iedere keer weer raakt hij gefascineerd door de ribbeltjes op het strand, de bandensporen in het zand en die golven, die maar blijven komen. Zwart of wit, een enkele keer een kleuraccent. En telkens weer de herhaling, de perfectie, de puurheid. Dezelfde vormen, dezelfde snijdsels. Maar waar het licht toegankelijk is, moet je in het donker zien door te dringen. Fascinerend en intrigerend. Mag het ietsje minder? Het mag.
Geery Staal
(schilderijen/beelden)
VENSTERS IN MUREN — KRASSEN IN VLAKKEN — STENEN VAN STILTE — VERSTILDE WOLKEN BOVEN HET WAD — RITMISCHE KLEURKLANKEN …..
Na een periode werkzaam geweest te zijn als beeldend kunstenaar en docent tekenen en schilderen in Amsterdam (opleiding Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten), verhuisde Geery Staal (1953) rond 1993 naar Jubbega, Friesland. Zij is een veelzijdig kunstenaar, die zowel schilderijen als beelden maakt. Het geschilderde werk is zowel abstract als figuratief en kenmerkt zich door een spel met materie, textuur, compositie, licht, maar vooral met de elementen vlak, ritme en kleur. Opvallend is bij Geery haar schilderachtige toets en krachtig kleurgebruik; soms uitbundig en levendig, soms sober, ingetogen en verstild. De in vlakken geordende voorstellingen, zijn terug te leiden naar herinneringen aan bijvoorbeeld een landschap, straatbeeld, interieur, flarden van muziek of een moment van innerlijke stilte. In haar bronzen beelden zien wij zowel een naturalistische kant als een meer geabstraheerde. Uitgangspunt is meestal de mensfiguur in zijn schoonheid, expressie, beweging of juist zijn stil-zijn.
Roshni Tahapary
(papiercollages)
Roshni Tahapary (1947) uit Assen, is geboren in Soerabaja, Indonesië en naar Nederland gekomen in 1951. Zij woonde van 1969 tot 2016 in Noord-Holland (Heerhugowaard) en daar met veel plezier gewerkt als zelfstandig onderneemster. Haar hobby en levenselixer: schrijven! Roshi publiceerde drie boeken, vanaf 2011. Daarna recenseerde zij boeken. Vanaf 2010 is zij zich bezig gaan houden met beeldende kunst in papiercollages, als aanvulling op haar geschreven werk. Roshi Tahapary is moeder van twee kinderen, een zoon en dochter en heeft vier kleinkinderen die met hun gezinnen, “prachtig in ontwikkeling zijn”, aldus Roshni Tahapary.
