Deelnemers Zomer Expositie
Explosie!
5 juli – 25 augustus
Trijntje Bakker
(sieraden)
Textielkunstenaar Trijntje Bakker (1951) is geboren in Beers (Frl.), en heeft een passie voor garen. In de sieraden en wandobjecten die Trijntje daarmee maakt, is steevast een link te ontdekken naar de natuur. Met name de zee is een grote bron van inspiratie. Haar ideeën ontstaan in stilte en rust, daarbij gevoed door het mysterieuze van natuurverschijnselen. Bewegingen van lucht en wind, water en golven komen terug in het ontwerp. Kleuren en soorten garen worden gecombineerd met strandvondsten en andere materialen. Ieder stuk is uniek. Trijntje Bakker is een autodidact, die oeroude haaktechnieken combineert met onbegrensde creativiteit. Zij maakt persoonlijke sieraden waarin dragers zichzelf herkennen.
Laurens Boersma
(schilderijen)
Onder de tentoongestelde werken in Noordwolde (2019) bevindt zich het olieverfschilderij ‘Ode aan Ivan Ivanovich Shishkin’. Dit schilderij heeft zoals wel doet vermoeden een speciale betekenis voor Laurens Boersma. “Ik ben door de jaren heen geïnspireerd door vele kunstenaars die mij voorgingen, van Claude Monet via Edvard Munch naar Karel Appel en David Hockney, om maar eens wat namen te noemen. De Russische landschapschilder Shishkin (1832-1898) neemt daarin een bijzondere plaats in. Zijn werk omvat vooral en bijna uitsluitend tekeningen en schilderijen van bosrijke landschappen in zijn eigen omgeving, de provincie Viatka, oostelijk van Moskou gelegen. Als lid van de groep Peredzvishniki was zijn werk enkele malen in Nederland te zien in het Groninger Museum (in 2003) en later, in 2016 in het Drents Museum in Assen. Het was in deze exposities dat ik mij sterk aangetrokken voelde tot zijn werk. Omdat ikzelf in deze periode ook en vooral bezig was met hetzelfde onderwerp – bossen in mijn eigen omgeving – deed hij mij de ogen openen. De kern van zijn werk bestaat hierin dat door een sterke verbeeldingskracht in de kleinste vaak meest onopvallende stukjes bos of platteland de mooiste tekeningen en schilderijen kunnen ontstaan. Door goed te kijken en veel te schetsen ontdek je de schoonheid van het onderwerp om dat vervolgens weer te geven in een met licht doorsneden en in bescheiden kleuren geschilderd doek. Een echte eye-opener deze Shishkin, dus tijd voor een ode”, aldus Laurens Boersma.
Anneke Folkerts
(quilts)
In 2002 is Anneke Folkerts ‘besmet’ geraakt met het quiltvirus. Zij is altijd gek geweest op mooie stoffen en heeft ook veel kleding gemaakt voor haar kinderen en haarzelf. Maar toen zij het quilten ontdekte was zij om. “Ik ontwerp mijn quilts niet zelf, maar gebruik bestaande ontwerpen waaraan ik iets ‘toevoeg’. Ik maak mijn quilts zowel op de naaimachine als met de hand. De quilt ‘Beweging’ is helemaal met de hand gemaakt en er is geen blok gelijk. De ‘Klaprozen” quilt is op de naaimachine gemaakt. Als ik een mooi patroon van een quilt heb en daar prachtige stoffen voor uitzoek geeft mij dat altijd veel plezier en energie. Het is een tijdrovende hobby en ik ben al snel 6 tot 12 maanden met een quilt bezig. Dat komt ook omdat ik naast quilten meer hobby’s heb zoals tuinieren, lezen en werken in de Wereldwinkel. Het geeft veel voldoening om er mee bezig te zijn en vooral als het wordt zoals ik in gedachten had”, aldus Anneke Folkerts.
Wiepke Folkerts
(fineartphotos)
Literatuur en schilderkunst beginnen met verbeelding, de schrijver of schilder voegt de werkelijkheid toe. De fotografie van Wiepke Folkerts begint met de werkelijkheid en hij voegt er verbeelding aan toe. Om die verbeelding om te zetten naar de werkelijkheid en daarmee toegankelijk voor zijn publiek, gebruikt hij alle middelen die hij heeft om dat te verwezenlijken. “Dat doe ik door de keuze van een belichtingstijd, het aanpassen van de verzadiging, de keuze van het onderwerp, de kijkrichting en de compositie”. Wiebe is al op jonge leeftijd begonnen met fotografie. Maar sinds de digitale fotografie zijn intrede deed, is hij gericht gaan werken aan de technische vaardigheden die voor het optimaal benutten van deze nieuwe mogelijkheden nodig zijn. “Naast het technische deel ben ik gedurende een jaar gaan werken aan een verdere professionalisering en het ontwikkelen van een eigen stijl. Dat heb ik gedaan onder begeleiding van professioneel fotograaf en filmmaker Ruben Smit, maker van de film De Nieuwe Wildernis (2013) en Wadfilm (2018)”, getekend Wiepke Folkerts.
Marian Hulshof
(textielschilderijen)
Marian Hulshof is geboren in Zeddam; dat ligt in een bosrijk gebied tegen de Duitse grens, in Gelderland. In 2008 studeerde zij af aan Academie Minerva in Groningen. Daarvóór was zij docent communicatieve vaardigheden (Nederlands, Frans en Spaans) op Hogeschool van Hall Larenstein in Groningen en Leeuwarden. Ook in die periode tekende en naaide ze veel. Haar atelier is in Leeuwarden. Het werk dat zij maakt gaat over bomen. Bomen zijn boeiend omdat het opvallende levende wezens zijn in de natuur, die ongegeneerd hun voortplantingsdrift uiten. Je ziet aan oude bomen dat ze veel meegemaakt hebben. Daar waar zij de concurrentie aangaan met de cultuur, omhelzen zij die en zetten hem naar hun hand. Daar zijn mensen gevoelig voor. De bron is de natuur: afgesleten, omgevallen bomen, met gaten, een ogenschijnlijke chaos. Marian Hulshof abstraheert hen en geeft er een betekenis aan: kracht, vitaliteit, flexibiliteit, aanpassingsvermogen.
Douwe Idema
(schilderijen)
Kunstschilder Douwe ldema schildert al zijn hele leven en heeft een herkenbare stijl. Hij begint met het schilderij met de grondlaag, vaak met een kleurige vlek in oker, Pruisisch blauw of rood. Vanuit deze opgedroogde vlek gaat hij de volgende dag verder. Zijn meest recente werken, op grote doeken gemaakt, zijn van een museumwaardig niveau. De schilderijen, geschilderd vanuit zijn intuïtie, zijn gelaagd opgebouwd en hebben een sprookjesachtig uitstraling in krachtige kleuren. Douwe heeft in 1979 op Academie Minerva te Groningen de Vrije Schilderopleiding gevolgd. In Leeuwarden heeft Douwe Idema met een stipendium van het Amsterdams Fonds voor de kunst, een jaar kunnen besteden aan onderzoek en de werking van voor- en achtergrond op het platte vlak. Douwe ldema heeft zijn atelier aan huis in Leeuwarden. Na een periode van abstracte schilderijen, werkt hij nu in een realistische en meer figuratieve stijl.
Freeke Klerekoper
(beelden)
Kijken, denken, voelen, proberen, leren …… Stil, naar binnen gekeerd, blij, dansen, eigenwijs, koppig, nieuwsgierig, genietend ….Dit is wat beeldhouwen Freeke Klerekoper brengt! Zij werkt met diverse materialen en merkt dat het afhangt van het soort materiaal of zij abstract of figuratief werk. Soms vraagt zij zich af of zij daar tussen moet kiezen maar tot nu toe mag het gewoon “zijn” zoals het is. “Voor mij is er nog veel te leren en te onderzoeken. Al jaren is beeldende kunst en werken met mijn handen mijn passie”. De drang om zich creatief te uiten begon vroeg en keramiek bood Freeke toen de gelegenheid mijn creativiteit vorm te geven. Lessen bij o.a. de Kunst Academie te Utrecht gaven de nodige ondersteuning. Na vele omzwervingen ben ik in 2001 beland in Warns, een klein dorpje in Friesland. Hier ontstond een nieuwe rust of misschien wel een nieuwe onrust om intensief toe te geven aan de behoefte om beeldend te scheppen”. In 2010 heeft Freeke Klerekoper de tweejarige professionele opleiding bij het Beeldhouwcentrum Koudum afgerond. Dit heeft naar bovengehaald wat al verborgen was.
Gea Koevoets
(olieverfschilderijen)
Het landschap is het voornaamste thema in het werk van Gea Koevoets. Vaak legt zij het vast op brede panoramische doeken met forse formaten. Soms zoomt Gea in op details en ontstaan er kleine schilderijtjes vol vegetatieve structuren. “Friese landschappen” noemt zij haar schilderijen. Maar zij schildert een Friesland zoals je dat nu nergens meer zult aantreffen, zo leeg en ongerept ziet het er uit. Het werk van Gea Koevoets ademen een oersfeer. De landschappen komen dan ook heelmaal van binnenuit en bestaan alleen in de geest van de kunstenaar. “Ik werk net zo lang door aan een doek tot er een landschap ontstaat waar ik mij thuis voel”, zegt Gea Koevoets daar zelf van.
Karin Lesuis
(objecten staal/glas/tin)
In 2000 is Karin Lesuis gestart met het beeldhouwen in steen. Later is zij ook gaan werken met granito en brons. “Ik vind het heerlijk om nieuw materiaal en nieuwe mogelijkheden te ontdekken en mijzelf niet vast te leggen. Ieder materiaal biedt weer andere mogelijkheden en stimuleren mij tot een hele verschillende beeldtaal”. De laatste jaren legt Karin zich vooral toe op het werken met metaal. Sieraden in titanium en zilver en beelden in cortenstaal, steeds vaker gecombineerd met glas. Bij Kunstwerk! in de Stellingen exposeert Karin Lesuis beelden van glas en staal en miniaturen in tin.
Beb Mulder
(schilderijen)
Beb Mulder (1939) schildert expressionistisch-abstract, zeer kleurrijk met een stevige penseelstreek. Zijn schilderijen zijn veelal groot, maar ook in zijn kleinere werk valt zijn kleurgebruik op en is zijn positiviteit duidelijk herkenbaar. Ook maakt Beb Mulder ruimtelijk werk. Beb: “Ik ben altijd aan het proberen om de vlekken in mijn abstracties op de juiste plaats en in de juiste kleur vorm te geven, ze een intensiteit te geven. Als dat gelukt is, worden de vlekken personen en vertellen een eigen verhaal”.
Nies Nijland
(keramiek/bronsbeelden)
Na vele jaren met haar man een bedrijf te hebben gerund, heeft Nies Nijland in 2001 besloten zich op de kunst te richten. Momenteel maakt zij keramiek, beschildert antieke linnen lappen en maakt bronzen beelden. Haar keramiek Parade heeft Nies tijdens de Kunstmaand 2017 op Ameland geëxposeerd en nu krijgt zij de gelegenheid een aantal bronzen beelden in Noordwolde te laten zien. Ook te zien: een serie keramiek karakter koppen op sokkel van de hand van Nies Nijland.. Zowel de keramiek als de bronzen beelden stellen meestal mens of dier voor.
Jelle Schotanus
(schilderijen)
Op de keper beschouwd is het werk van Jelle Schotanus gezet in een simpele vormgeving. Maar juist door die eenvoudige weergave en de trefzekere keuze in kleur en vlak boeien de werken mateloos. De doorwrochte schilderijen ondergaan ogenschijnlijk een snelle opzet. Het lijkt of de schilder geen lange adem nodig heeft. De compositie vormt zich gaandeweg in gedachten. Spontaan licht het acryl en de olie op het doek op, Jelle houdt een scherp oog voor detaillering. Zoals bijvoorbeeld een landschap hem heeft gepakt, pakt het de kijker.
Gerard Schuil
(schilderijen)
Gerald Schuil (1956) is opgegroeid op het Groninger Hoogeland. Na zijn middelbare schooltijd in de stad Groningen is hij vertrokken naar Leeuwarden en heeft daar zijn onderwijsbevoegdheid gehaald voor de Beeldende Vakken en aansluitend daarop zijn 1e graadbevoegdheid afgerond aan de Kunstacademie Minerva te Groningen. Na enige jaren als docent beeldende vorming werkzaam te zijn geweest in het voorgezet onderwijs werd Gerard zijn 31ste leeftijd directeur in het Voortgezet Onderwijs te Hoogezand. Twaalf jaar geleden is hij weer begonnen met schilderen. “In eerste instantie puur voor de ontspanning. Maar de hobby begon serieus te worden. Steeds vaker werd ik uitgenodigd door galeriehouders om te exposeren. Sinds 1 januari 2014 heb ik van mijn hobby mijn werk gemaakt en richt ik me volledig op het schilderen. Mijn werk bestaat uit landschappen en deels uit grote, geabstraheerde doeken”, getekend Gerard Schuil.
Rudi Stuve
(olieverfschilderijen)
Rudi Stuve schildert sinds 2011 in olieverf. Daarvoor werkte hij in acryl en voornamelijk abstract, hoewel het figuratieve nooit is weg geweest in zijn werk. In 2011 begon hij aan een samenwerkingsproject met Menno de Boer, wat resulteerde in een levensgroot zelfportret in een omgeploegd maislandschap. Daarna is Rudi Stuve bezig gegaan met portretten, geschilderd vanuit zijn intuïtie zonder een daadwerkelijk voorbeeld en dit resulteerde in een serie aangrijpende schilderijen. De indringende blik die zo’n beetje alle werken wel hebben, laten de toeschouwer niet ongemoeid. De sombere uitstraling staat in schril contrast met de heldere kleuren waaruit de gezichten zijn opgebouwd. De laatste drie jaar heeft deze strijd geresulteerd in een serie meer dan levensgrote schilderijen op een soort kunststof. Deze zijn zeker niet vrolijk, het lijken haast maskers te zijn. De serie verbeeldt de sombere gevoelens die we allemaal wel hebben maar die we liever niet laten zien.
Antje Veldstra
(houtdrukken)
Antje Veldstra (1954) is geboren en opgegroeid in Hindeloopen (Frl.). Na de Analistenschool in Leeuwarden en Groningen, heeft zij als virologisch analiste gewerkt op het Streeklaboratorium en in het Academisch Ziekenhuis, beiden in Groningen. Antje volgde de Academie Minerva in de Vrije richting van 1979 tot1985 en Typografie op het Grafisch Centrum Groningen tot 1991. Het werk van Antje Veldstra ligt op de grens van abstractie en realiteit. De natuur is altijd haar grootste inspiratiebron geweest. Water, land en lucht zijn belangrijke thema’s in haar werk. Stap voor stap bouwt zij haar prenten op. “Het beeld heeft zich al in mijn hoofd gevormd, het denken is eraan vooraf gegaan. Gaandeweg verandert het beeld om tenslotte op het papier tot een nieuwe werkelijkheid tevoorschijn te komen. Mijn grootste uitdaging is om in het platte vlak, via kleur, contrast en lijnvoering, ruimtelijkheid op te roepen. Kleur is schijn geworden”. De laatste jaren maakt Antje ook blokboeken waarbij de blaadjes aan een bewerkt houtblok vastzitten en als een boek omgeslagen kunnen worden. Antje Veldstra ontving verschillende prijzen voor haar werk waaronder de Nederlandse Grafiekprijs. In 2004 en 2007 won zij de 3de Prijs in zowel Seoul (Zuid Korea) voor kleurenhoutdrukken en in Roemenië voor kleingrafiek. Bovendien ontving zij diverse eervolle vermeldingen in België voor haar ex librissen. Antje Veldstra deed mee aan een groot internationale tentoonstellingen in o.a. Italië, Roemenië, België, Duitsland, Zuid-Korea en Polen. Zij heeft verschillende monografieën op haar naam staan: Natura Artis Magistra, Beeld uit duister, licht uit beeld en Eaven thus, Met open blik, de laatste twee boeken met een handgedrukt kaft.
Antoinette Vunderink
(schilderijen)
Antoinette studeerde in 2016 af aan de Klassieke Academie voor Beeldende kunst in Groningen. De rode draad in haar werk is “kracht”, zij is hier naar op zoek zowel in het onderwerp als in de compositie. Wanneer een beeld haar pakt en haar aandacht gevangen blijft, zal zij dat zichtbaar maken en vertalen in verf. Het laat haar pas weer los als het werk af is. Dit is het proces bij portret, model èn bij landschap. Want hoewel zij het liefst mensen schildert en daarbij vaak mooie stoffen gebruikt, maakt ze ook graag uitstapjes naar ruige landschappen. Ze is regelmatig te vinden bij het wad of op het Hooge Land , om plein air haar landschappen op te zetten.